Hybrid-SACD - UDSACD 2299 Lees meer.
1. The Barbarian
2. Take A Pebble
3. Knife-Edge
4. The Three Fates:
a. Clotho
b. Lachesis
c. Atropos
5. Tank
6. Lucky Man
“Supergroepen” bestonden al voordat Emerson, Lake & Palmer in 1970 werd opgericht. En velen volgden daarna. Maar slechts weinigen – zo niet niemand – konden tippen aan de chemie van dit Britse trio en hun unieke combinatie van virtuositeit, visie en energie. ELP blijft tot op de dag van vandaag een grote invloed uitoefenen op een breed scala aan muzikanten en hun titelloze debuutalbum geldt, meer dan vijf decennia na de oorspronkelijke release, nog steeds als een indrukwekkende uiting van creatieve verbeeldingskracht, dramatisch songschrijven en muzikaal meesterschap. Emerson, Lake & Palmer openden de deur naar de oneindige mogelijkheden van progressieve rock zonder te vervallen in kunstmatige technische overdaad en wisten daarmee het zeldzame te bereiken: het vestigen van “intellectuele muziek” binnen het grote publiek. Het meervoudig met goud bekroonde album markeerde het begin van een buitengewone carrière waarin Keith Emerson (Hammondorgel, orgel, piano, clavinet), Greg Lake (gitaar, bas, zang) en Carl Palmer (drums) miljoenen platen zouden verkopen.
Op “Emerson, Lake & Palmer” zijn de muzikale invloeden die ELP meebracht duidelijk hoorbaar in een unieke mix van instrumentale en vocale composities. In tegenstelling tot de conventies binnen de rockmuziek was er geen vaste gitarist, waardoor het toetsenwerk van Keith Emerson doorgaans centraal staat, ondersteund door de ritmesectie van Greg Lake op elektrische bas en Carl Palmer op drums. Hammondorgelriffs en klassieke bewerkingen in de traditie van hun voorganger The Nice ontmoeten synthesizer- en pianosolo’s die geworteld zijn in de uitgebreide harmonieën van de jazz. Het grootste deel van het album bestaat uit bewerkingen van klassieke werken (zoals “The Barbarian”, gebaseerd op Béla Bartóks “Allegro Barbaro”) en solostukken van individuele bandleden, vaak uitgebreid met instrumentale passages. De nummers “Lucky Man” en “Take A Pebble” zijn gebaseerd op akoestische ballads van Greg Lake en vormen een voorbode van zijn latere bijdragen. In Carl Palmers solostuk “Tank” toont hij zijn uitzonderlijke drumvaardigheden, begeleid door de band. Het album werd lovend ontvangen door New Musical Express en Rolling Stone, waarbij laatstgenoemde schreef: “Dit is zo’n goed album dat het het beste in zijn geheel beluisterd kan worden.” AllMusic kende het album viereneenhalve ster toe en het online muziekplatform The Daily Vault roemt het als een “verbijsterende mix van keyboardsolo’s, indrukwekkend baswerk, uitstekende zang en krachtige drums”.
Met grote zorg gemasterd vanaf de originele tapes in de Californische MoFi-studio en verpakt in een mini-LP-stijl gatefold-hoes, presenteert deze Hybrid SACD deze progrockklassieker voor het eerst in audiofiele referentiekwaliteit: helder, dynamisch en perfect in balans. Deze verzamelwaardige heruitgave eert de perfectionistische benadering die zowel het muzikale samenspel als de opname van het album kenmerkte. De epische dimensie, sonische diepte en verbluffende muzikaliteit van het trio komen volledig tot hun recht. Alle aspecten – texturen, nuances, effecten en tempowisselingen – die onlosmakelijk verbonden zijn met de composities van het trio, worden weergegeven in een ruimtelijk geluidsbeeld met uiterst precieze detaillering. De oorspronkelijke realiteit van de opname klinkt op deze MoFi-heruitgave zoals zij bedoeld is. De strikt genummerde Hybrid SACD wordt uiteraard geleverd met de legendarische originele albumhoes, met het schilderij “Bird” van de Britse kunstenaar Nic Dartnell.
